Van wie houdt Allah niet?

Liefde is een van de krachtigste krachten die er bestaan.

Geliefd zijn door Allah betekent Zijn genade ontvangen, innerlijke rust vinden en werkelijk slagen in het leven. Maar net zoals Allah ons in de Koran vertelt welke eigenschappen Hij liefheeft, waarschuwt Hij ons ook voor de eigenschappen die ons van Zijn liefde verwijderen.

Wanneer Allah zegt: "Voorwaar, Allah houdt niet van..." (إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ), is dat geen harde afwijzing, maar juist een teken van Zijn barmhartigheid. Hij waarschuwt ons niet om ons te veroordelen, maar om ons de kans te geven om te veranderen en dichter bij Hem te komen.

Deze verzen zijn geen afstandelijke uitspraken, maar richtlijnen voor ons leven. Ze houden ons een spiegel voor. Daarom is het goed om jezelf af te vragen: Herken ik een van deze eigenschappen in mezelf? En zo ja, wat kan ik doen om mijn hart te zuiveren voordat het te laat is?


De overtreders (الْمُعْتَدِينَ) – Zij die grenzen zonder schaamte overschrijden

Ons leven kent grenzen – moreel, spiritueel en ethisch. Allah heeft deze grenzen niet gesteld om ons te beperken, maar om ons te beschermen. Wie deze grenzen overschrijdt – door onrecht, agressie of overdaad – verwijdert zichzelf uit Allah’s liefde.

Sommigen gaan te ver uit woede, anderen uit hebzucht of machtswellust. Maar uiteindelijk leidt grensoverschrijding alleen tot schade – voor jezelf en voor anderen.

Reflectie: Ga ik soms te ver? In mijn woorden? In mijn daden? In hoe ik anderen behandel?


De onruststokers (الْمُفْسِدِينَ) – Zij die vernietiging achterlaten

Sommige mensen laten licht en liefde achter waar ze komen. Anderen laten chaos en pijn achter – gebroken harten, gebroken beloftes, gebroken samenlevingen.

Vernieling is niet alleen groot onrecht of corruptie. Het zit ook in kleine daden: oneerlijkheid in handel, roddelen, anderen opzettelijk schaden. Maar wat we de wereld in sturen, zal ooit naar ons terugkeren.

Reflectie: Breng ik goedheid of schade? Laat ik een plek beter achter dan hoe ik hem aantrof?


De arroganten en zelfingenomenen (كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) – Zij die zichzelf verheffen boven anderen

Er is weinig dat een ziel zo vergiftigt als arrogantie. Het sluit de deur naar groei, verblindt iemand voor de waarheid en schept een muur tussen die persoon en Allah’s barmhartigheid.

Het moment dat iemand denkt: "Ik ben beter dan een ander," is het moment dat diegene zichzelf misleidt.

Reflectie: Voel ik me soms superieur aan anderen? Kijk ik neer op mensen om hun fouten, achtergrond of situatie?


De onrechtvaardigen (الظَّالِمِينَ) – Zij die anderen kwaad doen

Onrecht komt in vele vormen. Het kan grootschalig zijn, zoals oorlog en onderdrukking, maar ook klein, zoals iemand bewust kwetsen of misleiden. Sommige mensen stelen, liegen en manipuleren, denkend dat ze ermee wegkomen. Maar niets ontgaat Allah.

Onrecht schaadt niet alleen de ander – het vergiftigt ook degene die het pleegt.

Reflectie: Heb ik ooit iemand onrecht aangedaan? Heb ik geprobeerd het goed te maken?


De verkwisters (الْمُسْرِفِينَ) – Zij die achteloos omgaan met hun gaven

Alles wat we bezitten – tijd, geld, kennis, gezondheid – is een geschenk van Allah. Wie verkwistend leeft, vergeet de waarde van deze zegeningen.

Leven we alsof onze middelen oneindig zijn? Of gebruiken we ze bewust voor wat er echt toe doet?

Reflectie: Ga ik verantwoord om met wat Allah mij gegeven heeft?


De verraders (الْخَائِنِينَ) – Zij die vertrouwen breken

Vertrouwen is een van de meest kostbare dingen die een mens kan geven of ontvangen. Wanneer iemand dat vertrouwen schaadt – in een huwelijk, vriendschap, zakelijke deal of belofte – beschadigt dat niet alleen relaties, maar ook de eigen ziel.

Vertrouwen dat eenmaal is gebroken, geneest vaak nooit helemaal.

Reflectie: Ben ik te vertrouwen? Houd ik me aan mijn woord?


De bedriegers (مَنْ كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا) – Zij die leven in leugens

Iedereen maakt fouten. Maar sommige mensen maken misleiding tot een gewoonte. Ze liegen, manipuleren en misbruiken vertrouwen, tot hun hart zo verhard is dat ze geen schuldgevoel meer kennen.

Eerlijkheid brengt rust. Bedrog leidt uiteindelijk tot ondergang.

Reflectie: Ben ik eerlijk, zelfs als niemand kijkt?


De hoogmoedigen (الْفَرِحِينَ) – Zij die zich onaantastbaar voelen

Dankbaarheid maakt nederig. Maar sommige mensen zijn niet blij omdat ze Allah dankbaar zijn – ze zijn blij omdat ze zichzelf onoverwinnelijk wanen.

Ware vreugde zou ons dichter bij Allah moeten brengen, niet ons hart verharden.

Reflectie: Besef ik dat mijn succes een geschenk is? Of denk ik dat het alleen mijn eigen verdienste is?


De ontkenners (الْكَافِرِينَ) – Zij die zich afwenden van de waarheid

Geloof is niet alleen een kwestie van overtuiging. Het gaat om het erkennen van de waarheid. Sommige mensen zien duidelijke tekenen, maar weigeren ze te accepteren – uit trots, angst of koppigheid.

Leiding is een geschenk, maar alleen wie zijn hart ervoor openstelt, zal het ontvangen.

Reflectie: Sta ik open voor de waarheid, zelfs als die moeilijk is?


Een oproep aan het hart

Deze verzen zijn niet bedoeld om ons te ontmoedigen, maar om ons wakker te schudden. Allah’s barmhartigheid is oneindig, maar verandering begint bij eerlijkheid naar onszelf.

Als we een van deze eigenschappen in onszelf herkennen, is het nog niet te laat. Allah houdt van degenen die naar Hem terugkeren. Zijn deuren staan altijd open.

De echte vraag is: Zetten wij de stap naar Hem toe?

Moge Allah ons leiden weg van wat Hem niet behaagt en ons maken tot degenen die Hij liefheeft.